Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Μια μερα στο αστικο.

Αυτη η φωτο δεν κολλαει καθολου
με το θεμα αλλα μπορει να
 μας φερει πολλα views.


Ηταν Δευτερα. Δεν ηταν και παρα πολυ ηλιολουστη μερα αλλα περασα καλα γιατι δε γαμησα τη γκομενα μου. Αποφασισα να γυρισω με λεωφορειο στο σπιτι γιατι με πονουσαν τα ποδια, επειδη την προηγουμενη μερα πηγα για μπαλα με τους φιλους μου. 

Τελικα δεν πηγαμε γιατι εβρεχε και ο Γιαννης θα πηγαινε στα γενεθλια της Θειας του. Θεια λενε το σκυλο του.
Περιμενα στη σταση πανω απο 9 λεπτα και εκανα τσιγαρο. Δεν το εκανα ομως ολο γιατι το εστριψα αναποδα και το χαρτακι ξεκωλησε και δε ρουφουσε καλα. Μολις ηρθε το λεωφορειο, περασε πανω απο μια λακουβα με νερο και μου εβρεξε τα παπουτσια και καθαρισαν λιγο. Ειχα πατησει σκατα στο μπανιο σπιτι μου πριν φυγω. Οπως παντα περιμενα απο την πορτα που δεν ανοιγε. Αναγκαστηκα να σπρινταρω μεχρι την αλλη πορτα αλλα φαινοταν σαν να περπατουσα γιατι ειμαι αργος.


Επιτελους μπηκα. Το λεωφορειο δεν ειχε ωραιες γιατι δεν πηγαινε στο γκολντφις εκεινη την ωρα. Εκατσα στην πρωτη θεση που βρηκα μπροστα μου. Διπλα μου ηρθε και καθισε μια γυναικα λιγο πολυ χοντρη που κρατουσε σακουλες adidas αλλα μεσα ειχε σελινο και τετοια οχι ωραια φαγητα. Ακουμπουσαν τα μπουτια μας και εγω προσπαθουσα να μην συμβαινει αυτο γιατι φοβομουν μηπως μου αρεσει και μετα τον παιξω. Ηταν ιδρωμενη και βαριανασαινε επειδη ηταν χοντρη. Και ο Μανος ετσι κανει και γελαμε. Ολο επαιρνε τηλεφωνο την κορη της και δεν μπορουσαν να συνεννοηθουν για το που θα συναντηθουν και φωναζε. Μετα οταν το εκλεινε ελεγε ''α ρε Δεσποινα, α ρε Δεσποινα'' και κατι αλλα που δεν ακουγα. Φτασαμε στην επομενη σταση και στο λεωφορειο ανεβηκαν μερικα τρομακτικα παιδια με σκουλαρικια και καθολου μπρατσα, με κασκολ του Παοκ. 
Σαν αυτους απλα οχι τοσο ωραιοι.
Περασαν λιγα λεπτα και οταν γυρισα να τους κοιταξω ειχαν πιασει εναν παππου και τον ειχαν ριξει κατω και τον κλωτσουσαν επειδη φορουσε κασκολ του Αρη και μπλουζα με μπουλντογκ και τους ειχε πει ολους γαμω τη μανα σας και ειχε βγαλει μαχαιρι. Τελικα αποτι αποδειχτηκε το κασκολ δεν ηταν του Αρη, απλα ηταν μπλε. Η μπλουζα δεν ηταν με μπουλντογκ, ηταν με αλλο μπουλντογκ. Και οταν τους ειχε πει γαμω τη μανα σας μιλουσε στους απο πισω τους των οποιων οι μανες ειχαν κανει παλια κατι μαζι του. Το μαχαιρι ηταν το δευτερο βιβλιο του Φιλιπ Πουλμαν απο την τριλογια του κοσμου που στο εξωφυλλο εχει ενα μαχαιρι.
Η χοντρη γυναικα που δεν τα παει καλα με την κορη της εφυγε απο το λεωφορειο και σιγουρα κατεβηκε σε λαθος σταση. Εγω κρυφακουγα τι ελεγε με την κορη της στο κινητο και η κορη της της ειπε αλλο πραγμα αλλα δεν πειραζει. 


Ηρθε και εκατσε διπλα μου μια ωραια και εγω εκανα οτι δεν την κοιτουσα και πως δεν με ενδιεφερε για να κολλησει μαζι μου. Δεν εχει σημασια ομως γιατι ηρθε ενας παππους και μου ειπε: 
''Νεαρε σηκωδνοι;ςκλ;νδ4φο; ΚΑΤΣΩ.'' 
Ε και γω σηκωθηκα και δεν ειπε ευχαριστω αλλα δεν τον παρεξηγω γιατι μπορει να εχει καρκινο. Βρωμουσε παρα πολυ το βλεμα του και ολο με κοιτουσε και ψιθυριζε οτι ειμαι αλητης και ολοι οι νεοι δεν σηκωνονται για να κατσουν οι μεγαλυτεροι και πως ο Πελε ηταν καλυτερος απο τον Μεσσι. 


Περπατησα προς τον διαδρομο γιατι μπροστα ειχε πιο πολλες θεσεις. Οταν εφτασα καπου στη μεση, ο οδηγος τραβηξε χειροφρενο γιατι ηθελε να ζωγραφισει μια πρωτη. Ενιωσα να πεταω. Σηκωθηκα ενα μετρο απο το εδαφος και επεφτα προς τα μπροστα. Καπου εκει το ειδα. Στα δεξια μου αυτη που με γουσταρει που παει ηλεκτρολογων μηχανικων και εχει ενα παρα πολυ μικρο μουστακι.
Στα αριστερα μου ενα πρεζονι να κοιμαται με μια συριγγα στραμμενη προς το μερος μου. Οι πιθανοτητες η συριγγα να εχει aids ηταν περιπου στο 93%. Η αποφαση ηταν παρα πολυ ευκολη για μενα. Επεσα στο κεντρο γιατι εκει ηταν καλυτερα.


Το λεωφορειο αδειασε λιγο στην επομενη σταση και μπηκε ενας ραπερ. Ενω ειχε τριανταεξι αδειες θεσεις δεν εκατσε πουθενα. Ειχε φαρδυ παντελονι και κοιτουσε εξω απο το παραθυρο οπως ο εμινεμ στο 8μαηλ και ηταν σκεπτικος. 


Στην επομενη σταση μπηκε ενας ανθρωπος. Εμοιαζε πιο πολυ με ελεγκτη απο τον ελεγκτη γιατι ηταν σαραντα χρονων, φορουσε πουκαμισο, ηταν σατανιστης και βιαζοταν. Ολο τον κοιτουσα για να δω αν θα παρει τα εισητηρια των ανθρωπων. Αν επαιρνε τα εισητηρια των ανθρωπων μπορει και να ηταν ελεγκτης. Για να καταλαβω αν οντως ηταν, κοιταξα την τσιγγανα με τα οχταδιμα στην αγκαλια να δω αν αγχωθηκε. Αυτες ξερουν απο αυτα. Δεν αγχωθηκε, αρα ολα καλα. 


Εφτασα στη σταση μου. Κατεβηκα απο το λεωφορειο χωρις να με εχει πιασει ελεγκτης. Νικησα. Εδωσα ενα φιλι στο στομα σε εκεινον που πουλαει κουλουρια διπλα στη σταση και εφυγα.

5 σχόλια: