Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Αν μου 'φταναν τα λεφτα... χεστηκα.

Η εποχη μας ειναι αρκετα πολυπλοκη. Σε καθε τομεα. Η ρουτινα ενος μεσου ανθρωπου, δηλαδη του ανθρωπου που στο διαστημα 24 ωρων τις 8-10 εργαζεται, τις 8 κοιμαται και τις αλλες ασχολειται με θεματα του σπιτιου, gaming, οικογενειας κ.λ.π. δεν τον αφηνει αρκετο περιθωριο να κρινει καποια πραγματα. Να προλαβει να σκεφτει τι ειναι ανουσιο και τι ουσιαστικο στη ζωη του. Αφου πλεον ολα αυτα εχουν μπερδευτει μεταξυ τους στο πλαισιο της καθημερινοτητας. Γυρνας γυρω σου και βλεπεις παντου γυρω σου ανθρωπους κοιμησμενους, ολους ιδιους και βαρετους. Κυριοτερο κοινο χαρακτηριστικο ολων αυτων; Η αγαπη τους για αχρηστα και ηλιθια αντικειμενα στη ζωη τους που εγω ο γαματος ουτε να τα χεσω. Με λιγα λογια υλισμος.
Υλισμος ομως, οχι ως φιλοσοφικη σκεψη που θετει την υλη ως κυριο συστατικο του συμπαντος. Σιγα μη μιλησω για τετοιες μαλακιες. Η γη ειναι στρογγυλη και ο ηλιος ειναι μεγαλος. Πολυ. Αυτα αρκουν για τις επιστημονικες μου γνωσεις. Μιλαμε για τον συγχρονο υλισμο. Ας δωσουμε εναν υπεραπλο ορισμο στα γρηγορα: "Η μανια ολων των ανθρωπων να δινουνε βαση σε ακριβα ρουχα, αμαξια και γενικα αντικειμενα. Καποιοι περισσοτερο, καποιοι λιγοτερο." 


Ξεκιναμε με αυτους που προσπαθουν να ανεβουν εμφανισιακο επιπεδο αγοραζοντας ολοι τα ΙΔΙΑ ακριβα ρουχα. Δε λεω να μην εισαι ωραιος. Ισα ισα. Τρια πραγματα ειναι σημαντικα στη ζωη: Να εισαι ομορφος, εξυπνος με χιουμορ και καλος ανθρωπος. Νικας με αυτα τα συστατικα. Το ηλιθιο πραγμα ειναι αυτη η μαζοποιηση των νεων αλλα και μεγαλων μεσω ακριβων ρουχων και γενικα τροπου ντυσιματος. Κοφτε το. Αυτος που ειναι ωραιος ειναι ωραιος, ο,τι και να κανει. Μην ειστε ολοι ιδιοι. Βεβαια, αυτο που ειπα στην αρχη (λογω πολλων ενασχολιων ο ανθρωπος δεν προλαβαινει να κατσει να σκεφτει) δεν συνδεεται με το γεγονος οτι οι νεοι ειναι υλιστες, καθως οι περισσοτεροι απο αυτους δεν εργαζονται και ολη μερα ειναι εξω. Αυτο φερνει σε χειροτερη θεση τους νεους, αφου εχουν χρονο να τα βρουν με τον εαυτο τους και να σκεφτουν, αλλα δεν το κανουν. Καποιοι θα πειτε: ''Τι θες ρε φιλε, εμενα ετσι μου αρεσει να ντυνομαι, αυτο με εκφραζει... Ειμαι ανετος και στ'αρχιδια μου τι λενε.''. Ναι, αλλα δεν γινεται το 80% του κοσμου να ειναι ιδιοι. Συγγνωμη ΟΛΟΙΔΙΟΙ. Σκεψου λιγο σκατεα. Τωρα για τις γκομενες τι να πρωτοπεις, καταρχιν αυτες μας εχουν καταντησει ετσι. Οι περισσοτερες κοιτανε ρουχα και αυτοκινητο. Δεν θα τις κραξω πολυ ομως γιατι ειναι ωραιες και ειναι ωραιο να τις γαμας. Ολη την ωρα. Αλλα φτανει, δεν πρεπει να ειμαστε τοσο μουνοδουλοι. Καλα;


Λοιπον, φτανει με αυτο το συγκεκριμενο θεμα περι ακριβων ρουχων γιατι μου ερχονται στο μυαλο ολοι αυτοι που ξυριζουν μεχρι και το κωλοτρυπιδι τους και νευριαζω. Παμε σε κατι πιο απλο. Ακριβα κινητα. Ρε μαλακες αν ειναι δυνατον. Πως δινετε 200 και 300 ευρω για καθυστερημενα κινητα σαν αυτο; 
Το δικο μου ειναι πιο ομορφο, κοστιζει 5 ευρω και δεν εχει ουτε καμερα. Νταξει εγω το παρακανα. Θα πρεπε να ντρεπομαι, παυλα οχι. Αλλα νταξ. Το θεμα μας ομως ειναι πως ενα κινητο χρησιμευει στο να στελνεις μηνυμα, να κανεις κλησεις και αντε να ακους και κανα τραγουδι. ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ. Δε χρειαζεται να εχει βυζια και να σου λεει τι ωρα ειναι στην Ακτη ελεφαντοστου. Ο μονος λογος να εχεις πανακριβο κινητο ειναι να το εχεις κλεψει. Ολοι οι αλλοι λογοι ειναι... ΔΙΩΞΟΥ.


Παραδειγματα υλιστικων συμπεριφορων υπαρχουν απειρα στη ζωη μας. Ολοι μας καποιες στιγμες επιδειξαμε τετοια συμπεριφορα και φανηκαμε πρηξαρχιδιαρηδες και κομπλεξικοι. Π.χ. δινεις τα γυαλια σου σε ενα φιλο. Ακολουθει αυτη η φραση: 
''Μαλακα σε παρακαλω προσεξε τα,
120 ευρω τα πηρα.
Αν δω γραντζουνια σε γαμησα.''
Πφφ. Τωρα που εισαι στην απ'εξω πως σου φαινεται αυτη η συμπεριφορα; Για τον πουτσο ε; E αυτο εισαι και συ. Και μην αγοραζεις ακριβα γυαλια. Μαλακα James Bond.

Παρ'ολα αυτα ο χειροτερος υλιστης απο ολους ειναι μακραν ο αμαξοκαυλος. Το να εχεις ενα καλο αμαξι σε βοηθαει λειτουργικα πολυ. Στο να ανεβεις μια ανηφορα με 8 ατομα παυλα χιλια,
ΟΚ. Υπερβολη η εικονα αλλα δεν αντεξα.
στο να σε προσεξουν γκομενες, στο να μην καψεις πολυ βενζινη. ΟΚ. Εισαι εξυπνος αν το δεις ετσι. Παω στο αλλο ακρο. Ειχα εναν φιλο, πηγαιναμε για καφε (μολις ειχε παρει αμαξι) και εκει που καθομασταν ελεγε: 
"Παω λιγο στο αμαξι, ερχομαι σε λιγο".
"Α τι πας να κανεις;"
"Τιποτα μωρε ετσι παω."
Ωραια πανε γαμα το αμαξι σου μαλακα τρελε. Επισης ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΖΑΝΤΕΣ. "Μαλακα δες ζαντες που εχει βαλει στην Πορσε ο βλακας αχχαχαχχαχαχα" (και ειναι κατι τελειες μαυρες). Βρε αντε ψοφα αγαμητε. Και ζαντες απο καρο να ειχε εγω του καθομουν του γλυκουλη με τετοιο αμαξι.
Και επιτελους αμαξοκαυλοι σταματηστε να ξερετε ολα τα αμαξια απ'εξω και κυριως... ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΜΙΜΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΗΧΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΤΜΙΣΗ ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΕΝΑ ΑΜΑΞΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΣΑΣ! (βρουυυμ βρουυυμ). Βεβαια καποιοι τον κανετε τελεια αλλα σκαστε γιατι εγω τερματισα το San Andreas σε τρεις μερες χωρις κωδικους. ΧΑ.


Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι ο υλισμος ειναι αποτελεσμα κυριως ψυχολογικης ανασφαλειας. Οταν δεν εισαι καλα με τον εαυτο σου, δεν εχεις φιλους, δεν εχεις γκομενα, γενικα δεν εισαι ικανοποιημενος απο τη ζωη σου 100%, καταφευγεις σε ακριβα αντικειμενα για να καλυψεις το κενο σου. Σου δινουν την αυτοπεποιθηση που σου λειπει. Μεγα λαθος. Η αυτοπεποιθηση δεν βρισκεται πουθενα αλλου παρα μονο μεσα σου. Καταλαβε το Χριστινα, Μαρακι, Ρουσλανα. Και ξεμαλλιασμενες να βγειτε χωρις ωραια ρουχα, αν εχετε ωραιο κωλο παλι θα σας γαμησω. Πολυ. Α και οσες ΔΕΝ εχουν ωραιο κωλο... να πανε να κανουν και να αφησουν τις δικιολογιες του τυπου ετσι ειναι ο σωματοτυπος μου. ΑΕΕΕ.


Λειπει η αυτοπεποιθηση και με τοση ανασφαλεια κανεις δε γαμησε. Ολα οδηγουν στο εξης απλο συμπερασμα. Ενα στυλο αξιζει 50 λεπτα. Μια ρακετα του ping pong αξιζει μονο κλεμμενη.
Eνα κινητο αξιζει αγορασμενο 10 ευρω απο παοκι που το χει κλεψει. Ενα τζιν το πολυ 60 ευρω. Ενα μπουφαν, ανταλλαγη με το παλιο σου χωρις αδεια μεσα στο κλαμπακι. ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. Και για να καταλαβετε ποιοι ειστε, θα παραθεσω απο κατω ενα πειραμα copy-paste που βρηκα στο vita.gr(να μη λενε οτι κλεβουμε αλλα site). Αντε τυχερουληδες θα δειτε και καναν τονο.


"Πιο υλιστες οι ανασφαλεις"
Όσοι δίνουν μεγάλη αξία στα αποκτήματά τους μπορεί να αισθάνονται περισσότερο ανασφαλείς στις διαπροσωπικές τους σχέσεις σε σύγκριση με εκείνους που αποτιμούν «φθηνότερα» την αξία των υλικών τους αγαθών.

Δύο διαφορετικές έρευνες από τους ψυχολόγους του Πανεπιστημίου του Yale και από εκείνους των Πανεπιστημίων της Γενεύης και του New Hampshire που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Experimental Social Psychology» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που δεν αισθάνονται ότι αγαπιούνται αρκετά και ότι είναι αποδεκτοί από τους άλλους τείνουν να δίνουν μεγαλύτερη αξία στα υλικά τους αγαθάκαι στη σημασία που αυτά έχουν για τη ζωή τους.

«Το βασικό εύρημα της έρευνάς μας είναι ότι εάν κάνουμε τους ανθρώπους να αισθανθούν συναισθηματική ασφάλεια στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, τότε αξιολογούν "φθηνότερα" τα υλικά τους αγαθά», εξηγεί η Margaret Clark, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Yale και επικεφαλής μίας εκ των ερευνών.

Για να επιβεβαιώσουν την υπόθεσή τους, οι ερευνητές ζήτησαν από δύο ομάδες συμμετεχόντων ηλικίας 18-71 ετών να αποτιμήσουν την αξία της… κουβέρτας τους - ενός αντικειμένου που σχετίζεται με τη θαλπωρή και τη ζεστασιά. Τα άτομα της πρώτης ομάδας είχαν αξιολογηθεί από τους ειδικούς ως συναισθηματικά ασφαλή, ενώ τα άτομα της δεύτερης εκτιμήθηκε ότι δεν έχαιραν υποστήριξης από τον περίγυρό τους. Παρατηρήθηκε ότι οι πρώτοι εκτίμησαν την αξία της κουβέρτας τους κατά μέσο όρο στα 23 ευρώ, ενώ εκείνοι της δεύτερης στα 120 ευρώ.

Στο πλαίσιο του δεύτερου πειράματος, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να εκτιμήσουν την αξία ενός αντικειμένου χωρίς συναισθηματική αξία,συγκεκριμένα ενός στυλό που τους είχε δοθεί κατά τη διάρκεια της έρευνας για να συμπληρώσουν τα ερωτηματολόγια. Και πάλι οι πιο συναισθηματικά ασφαλείς το αποτίμησαν φθηνότερα από εκείνους που ένιωθαν μεγαλύτερη ανασφάλεια.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η τάση των ανθρώπων να προσδένονται περισσότερο στα υλικά αγαθά όταν νιώθουν μεγαλύτερη ανασφάλεια ίσως να κρύβει και την απάντηση στο γιατί ορισμένοι καταφεύγουν στην υπερκατανάλωση και το «shopping therapy». Ίσως, δηλαδή, ένα κομπλιμέντο από το σύντροφό τους να μετριάσει την καταναλωτική τους μανία, μια και έτσι θα νιώσουν μεγαλύτερη συναισθηματική ασφάλεια, υποστηρίζουν οι ειδικοί. 



Καλα οι περισσοτεροι θα μου πειτε. Ναι τα ηξερα ολα αυτα. Το θεμα ειναι φιλε μου τι κανεις για αυτο. Και δεν εννοω με τον εαυτο σου μονο. Εννοω να πιασεις το φιλο σου τη στιγμη που θα λεει: "Ο μαλακα μαζευω λεφτα και θα παρω κατι γαματα ηχεια", να τον παρεις μια αγκαλιτσα και να του πεις: 
"Δεν χρειαζεται ζουζουνακι, εμεις σε αγαπαμε."




Συμπερασμα; "Μην ξοδευεις λεφτα για ρουχα. Αν δε σου καθεται, βιασε την."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου